Wat willen we allemaal maar kunnen we niet hebben?

Boek – ‚Heal Your Past, Free Your Future‘

Nu we de laatste 3 helende sleutels naderen, voel ik zoveel dankbaarheid aan degenen die deze reis van genezing en ontdekking met mij hebben gedeeld. Ik overweeg nog steeds hoe ik het materiaal het beste breder kan delen, misschien zelfs persoonlijker via steungroepen.

De sleutel deze maand is een van de meest ongemakkelijke voor mensen die betrokken zijn bij complementaire gezondheidszorg om mee te zitten. Er zijn schaduwen in onze branche, een geschiedenis van culturele toe-eigening en het beoefenen van heilige praktijken zonder toestemming of eerbied voor de afstamming en bron van die wijsheid. De onderstaande sleutel raakt het probleem, maar als u een genezer of therapeut bent, lees dan alstublieft het volledige materiaal. ‚Haal je verleden, bevrijd je toekomst‘

Sleutel 10

„Ik erken mijn voorrecht en laat alle manieren los waarop het mijn gevoel van gelijkheid, respect en wederkerigheid met alle andere mensen en culturen verstoort“

292 417 192 223

Het thema van vandaag – wat willen we allemaal maar kunnen we niet hebben?

Ik ben vaak geamuseerd als ik zie dat BBC-weervoorspellers voortdurend hun kortetermijnvoorspellingen veranderen. Zelfs met de beste computers die er zijn, hebben ze moeite om weerpatronen te begrijpen vanuit een wiskundig, retrospectief model. Ik heb het gevoel dat deze overtuiging dat ze van het verleden kunnen leren om de toekomst te begrijpen één cruciaal element mist – dat het weer een aspect is van Moeder Aarde en dat zij bewust is. Haar bewegingen proberen te voorspellen is alsof ik het gedrag of de stemming van mijn 4-jarige een dag van tevoren probeer te voorspellen.

In bredere zin is het leven inherent chaotisch en ons instinct zegt ons dat we moeten zoeken naar een gevoel van controle – het sleutelelement waarop ik in de titel zinspeel. Er kan een verlangen zijn naar fysieke veiligheid, maar ook naar zekerheid binnen onze financiën, emoties en relaties. Door controle te zoeken, proberen we een waargenomen probleem op te lossen door de onbekende en onvoorspelbare aspecten ervan te elimineren.

Het klinkt erg verleidelijk, en toch zou het ons aspecten van onze menselijkheid en de unieke uitdagingen van het leven in onzekerheid ontzeggen die ons soms kunnen helpen om als ziel te groeien.

Ik moet hier benadrukken dat ik het niet heb over werkelijk bedreigende situaties die onze levenservaring verminderen, zoals oorlog, armoede, racisme, vrouwenhaat of homofobie. Dit gaat over die situaties waarin we worden geremd door onze aangeboren angsten, culturele programmering en kernovertuigingen in plaats van door de realiteit van een bepaalde dreiging.

Ik wil hier een persoonlijk voorbeeld geven rond mijn eigen verlangen naar financiële zekerheid. Ik heb een speciaal iemand in mijn leven, een voormalig pleegkind, die het moeilijk heeft gehad in haar vroege volwassenheid en mij het geschenk van financiële chaos biedt – de kans om innerlijke rust en stabiliteit te vinden wanneer we regelmatig, maar onvoorspelbaar, moeten ingrijpen en Help haar. Ik bekijk haar leven vanuit mijn eigen bubbel van privileges en zie hoe gemakkelijk de staatssystemen haar lijken te straffen en te bestraffen wanneer ze de geringste fout maakt.

Ze stopte bijvoorbeeld met medicijnen die ze haar hele volwassen leven had gebruikt zonder haar huisarts te raadplegen, en ze trokken haar ziektebriefje onmiddellijk in, zonder discussie.

De regering trok vervolgens haar huisvestings-, werkloosheids- en arbeidsongeschiktheidsuitkeringen voor drie maanden in, een verlies van alles waarvan ze afhankelijk was om te overleven.

Wat is de achterliggende bedoeling om de meest kwetsbaren in onze samenleving te straffen? Ik kan maar één conclusie trekken, die ik niet eens in druk wil zetten.

Ik zou het systeem zelf kunnen bestrijden, maar heb ervoor gekozen om dat hier niet te doen. Er is zeker plaats voor verzet, maar de belangrijkste actie die ik onderneem, is om deze persoon een vangnet te garanderen, waardoor het systeem de kans wordt ontzegd om zijn potentieel schadelijke bedoelingen uit te voeren.

Wat zou er gebeuren als de mensen die dit systeem beheren een standpunt innemen? – zoals de huisvestingsambtenaar die haar met uitzetting dreigde als ze ook maar een week achterliep, wetende dat ze geen inkomen had. Om te overleven moeten wrede systemen worden gehandhaafd en wanneer mensen ’nee‘ beginnen te zeggen, moet het systeem veranderen. Ik vermoed dat we allemaal gebieden in ons leven kunnen vinden waar we begonnen zijn met het normaliseren van onnodig harde of straffende staatssystemen.

Dat is mijn verhaal, een aspect van mijn behoefte aan controle. Heb jij ook een verhaal? Zo ja, wat kunnen we allemaal doen om onze aangeboren behoefte aan zekerheid te verzachten? In tijden van echt gevaar of onderdrukking moeten we er alles aan doen om onze situatie onder controle te houden en veilig te blijven, maar in meer subtiele omstandigheden, overweeg dan het volgende:

Accepteer dat controle en voorspelbaarheid niet beschikbaar zijn, dus stop met ernaar te zoeken.

Herformuleer de stress van onzekerheid als een noodzakelijke uitdaging, een die ons in staat stelt onze veerkracht te tonen, vertrouwen in het leven te leren en ons vermogen om ermee om te gaan. Een held kan geen held zijn zonder een uitdaging te overwinnen en als we het onbekende tegemoet kunnen treden met opwinding in plaats van angst, dan zullen we waarschijnlijk een krachtiger resultaat creëren.

Kunnen we ons, in plaats van ons te verzetten tegen wat we niet willen, afstemmen op en stimuleren wat we wel willen?

Met liefde

Andreas

If you wish to receive the occasional newsletter or be informed when Andrew's latest book is published, please sign up using the form below.


By submitting your details you consent to your data being used in compliance with our Privacy Policy