Βιβλίο – “Heal Your Past, Free Your Future”
Καθώς πλησιάζουμε τα τελευταία 3 θεραπευτικά κλειδιά, νιώθω τόση ευγνωμοσύνη σε όσους μοιράστηκαν μαζί μου αυτό το ταξίδι θεραπείας και ανακάλυψης. Εξακολουθώ να σκέφτομαι πώς να μοιραστώ το υλικό ευρύτερα, ίσως ακόμη πιο προσωπικά μέσω ομάδων υποστήριξης.
Το κλειδί για αυτόν τον μήνα είναι ένας από τους πιο άβολους για άτομα που ασχολούνται με τη συμπληρωματική υγειονομική περίθαλψη. Υπάρχουν σκιές στον κλάδο μας, μια ιστορία πολιτιστικής οικειοποίησης και ενασχόλησης με ιερές πρακτικές χωρίς άδεια ή τιμή της καταγωγής και της πηγής αυτής της σοφίας. Το παρακάτω κλειδί αγγίζει το ζήτημα, αλλά εάν είστε θεραπευτής ή θεραπευτής, διαβάστε το πλήρες υλικό. «Θεραπεύστε το παρελθόν σας, απελευθερώστε το μέλλον σας»
Κλειδί 10
«Αναγνωρίζω το προνόμιό μου και απελευθερώνω όλους τους τρόπους που διαστρεβλώνουν την αίσθηση της ισότητας, του σεβασμού και της αμοιβαιότητας με όλους τους άλλους ανθρώπους και πολιτισμούς»
292 417 192 223
Το σημερινό θέμα – τι θέλουμε όλοι αλλά δεν μπορούμε να έχουμε;
Συχνά διασκεδάζω βλέποντας τους μετεωρολόγους του BBC να αλλάζουν συνεχώς τις βραχυπρόθεσμες προβλέψεις τους. Ακόμη και με τους καλύτερους υπολογιστές τριγύρω, αγωνίζονται να κατανοήσουν τα καιρικά μοτίβα από μια μαθηματική, αναδρομική μοντελοποίηση. Πιστεύω ότι αυτή η πεποίθηση ότι μπορούν να μάθουν από το παρελθόν για να κατανοήσουν το μέλλον χάνει ένα κρίσιμο στοιχείο – ότι ο καιρός είναι μια πτυχή της Μητέρας Γης και ότι έχει συνείδηση. Το να προσπαθώ να προβλέψω τις κινήσεις της είναι σαν να προσπαθώ να προβλέψω τη συμπεριφορά ή τη διάθεση του 4χρονου παιδιού μου μια μέρα νωρίτερα.
Με μια ευρύτερη έννοια, η ζωή είναι εγγενώς χαοτική και το ένστικτό μας μας λέει να αναζητήσουμε κάποια αίσθηση ελέγχου – το βασικό στοιχείο στο οποίο αναφέρομαι στον τίτλο. Μπορεί να υπάρχει μια επιθυμία για σωματική ασφάλεια, αλλά και ασφάλεια στα οικονομικά, τα συναισθήματα και τις σχέσεις μας. Αναζητώντας τον έλεγχο, προσπαθούμε να επιλύσουμε ένα αντιληπτό πρόβλημα εξαλείφοντας τις άγνωστες και απρόβλεπτες πτυχές του.
Ακούγεται πολύ δελεαστικό, και όμως θα μας αρνιόταν πτυχές της ανθρωπιάς μας και τις μοναδικές προκλήσεις του να ζούμε στην αβεβαιότητα που μερικές φορές μπορεί να μας βοηθήσει να αναπτυχθούμε ως ψυχές.
Πρέπει να τονίσω εδώ ότι δεν αναφέρομαι σε πραγματικά απειλητικές καταστάσεις που μειώνουν την εμπειρία της ζωής μας, όπως ο πόλεμος, η φτώχεια, ο ρατσισμός, ο μισογυνισμός ή η ομοφοβία. Αυτό αφορά εκείνες τις καταστάσεις όπου μας εμποδίζουν οι έμφυτοι φόβοι, ο πολιτιστικός προγραμματισμός και οι βασικές πεποιθήσεις μας παρά η πραγματικότητα οποιασδήποτε συγκεκριμένης απειλής.
Θέλω να μοιραστώ ένα προσωπικό παράδειγμα εδώ γύρω από τη δική μου επιθυμία για οικονομική ασφάλεια. Έχω έναν ξεχωριστό άνθρωπο στη ζωή μου, ένα πρώην ανάδοχο παιδί, που έχει δυσκολευτεί στην πρώιμη ενηλικίωσή του και μου προσφέρει το δώρο του οικονομικού χάους – την ευκαιρία να βρω εσωτερική γαλήνη και σταθερότητα όταν τακτικά, αλλά απρόβλεπτα, χρειάζεται να παρέμβουμε και Βοήθησέ την. Παρακολουθώ τη ζωή της μέσα από τη δική μου φούσκα προνομίων και βλέπω πόσο εύκολα την τιμωρούν και την επιβάλλουν τα κρατικά συστήματα όποτε κάνει το παραμικρό λάθος.
Για παράδειγμα, απογαλακτίστηκε από τα φάρμακα που έπαιρνε σε όλη της την ενηλικίωση χωρίς να συμβουλευτεί τον γιατρό της και απέσυραν αμέσως το σημείωμα ασθενείας της, χωρίς συζήτηση.
Στη συνέχεια, η κυβέρνηση της απέσυρε τα επιδόματα στέγασης, ανεργίας και αναπηρίας για 3 μήνες, απώλεια όλων όσων εξαρτιόταν για την επιβίωση.
Ποια είναι η υποκείμενη πρόθεση για τιμωρία των πιο ευάλωτων ατόμων στην κοινωνία μας; Μπορώ να βγάλω μόνο ένα συμπέρασμα, το οποίο δεν θέλω καν να εκτυπώσω.
Θα μπορούσα να πολεμήσω το ίδιο το σύστημα, αλλά επέλεξα να μην το κάνω εδώ. Υπάρχει σίγουρα χώρος για αντίθεση, αλλά η κύρια ενέργεια που κάνω είναι να εγγυηθώ σε αυτό το άτομο ένα δίχτυ ασφαλείας, στερώντας στο σύστημα την ευκαιρία να εκπληρώσει οποιαδήποτε από τις δυνητικά επιβλαβείς προθέσεις του.
Τι θα γινόταν αν οι άνθρωποι που διαχειρίζονται αυτό το σύστημα πάρουν θέση; – όπως ο αξιωματικός στέγασης που την απείλησε με έξωση αν πήγαινε έστω και μια εβδομάδα πίσω, γνωρίζοντας ότι δεν είχε εισόδημα. Για να επιβιώσουν, τα σκληρά συστήματα πρέπει να επιβληθούν και όταν οι άνθρωποι αρχίσουν να λένε «όχι», τότε το σύστημα πρέπει να αλλάξει. Υποψιάζομαι ότι όλοι μπορούμε να βρούμε τομείς στη ζωή μας όπου έχουμε αρχίσει να ομαλοποιούμε αδικαιολόγητα σκληρά ή τιμωρητικά κρατικά συστήματα.
Αυτή είναι η ιστορία μου, μια πτυχή της ανάγκης μου για έλεγχο. Έχεις κι εσύ ιστορία; Αν ναι, τι μπορούμε να κάνουμε όλοι μας για να καταπραΰνουμε την έμφυτη ανάγκη μας για βεβαιότητα; Σε περιόδους πραγματικού κινδύνου ή καταπίεσης πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να ελέγξουμε την κατάστασή μας και να παραμείνουμε ασφαλείς, αλλά σε πιο λεπτές περιστάσεις, λάβετε υπόψη τα ακόλουθα:
Αποδεχτείτε ότι ο έλεγχος και η προβλεψιμότητα δεν είναι διαθέσιμα, οπότε σταματήστε να τα αναζητάτε.
Επαναπροσδιορίστε το άγχος της αβεβαιότητας ως μια απαραίτητη πρόκληση, μια πρόκληση που μας επιτρέπει να δείξουμε την ανθεκτικότητά μας, να μάθουμε την εμπιστοσύνη στη ζωή και την ικανότητά μας να ανταπεξέλθουμε. Ένας ήρωας δεν μπορεί να είναι ήρωας χωρίς μια πρόκληση να ξεπεραστεί και αν μπορούμε να συναντήσουμε το άγνωστο με ενθουσιασμό και όχι με φόβο, τότε πιθανότατα θα δημιουργήσουμε ένα πιο ισχυρό αποτέλεσμα.
Αντί να εναντιωνόμαστε σε αυτό που δεν θέλουμε, μπορούμε να ευθυγραμμιστούμε και να ενεργοποιήσουμε αυτό που θέλουμε;
Με αγάπη
Ανδρέας