Πάντα νιώθω τιμή να λαμβάνω μαρτυρίες, ιδού μία από τον Philip στην Ελβετία:
“Ανακάλυψα το QuantumK τυχαία το 2009. Αυτό το θεραπευτικό σύστημα είναι μαζί μου από τότε. Αγόρασα για πρώτη φορά τους συντονιστές πριν από τρία χρόνια. Έδωσα ένα σετ σε μια φίλη που είχε υποστεί ένα σοβαρό ατύχημα. Της στήριξε στην ανάρρωσή της.
Και οι δύο παρατηρήσαμε ότι πολλά πράγματα άρχισαν να ρέουν. Με έναν συντονιστή κάτω από το μαξιλάρι μου, τα όνειρα έγιναν πιο καθαρά και πιο έντονα. Ουάου… Χρησιμοποιώ επίσης τακτικά τη νέα έκδοση που αναπτύξατε για την τρέχουσα περίοδο. στο smartphone μου, κάτω από το μπουκάλι νερού μου, κ.λπ. Το εγχειρίδιο είναι επίσης μαζί μου εδώ και μερικούς μήνες.
Σας ευχαριστώ πολύ, Andrew, για το έργο σας για λογαριασμό των συνανθρώπων σας, για έναν καλύτερο κόσμο!” Philipp, Ελβετία
Αγοράστε συντονιστές
Θέμα αυτού του μήνα – Πνευματικότητα και τεχνολογία
Αν και πιστεύω ότι το Σύμπαν κλίνει προς την απλότητα, βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή σε μια εποχή πολυπλοκότητας, που καθοδηγείται αρχικά από τη βιομηχανική εποχή και τώρα από την τεχνολογία. Πιστεύω ότι αυτή η φάση είναι εκτός ισορροπίας και ότι με τον καιρό θα επιστρέψουμε σε πιο απλούς τρόπους ζωής, αλλά όσο είναι εδώ, πρέπει να αποφασίσουμε πώς να τη σχετιστούμε.
Βλέπω την τεχνολογία ως ένα μικρό παιδί που όλοι μαζί δημιουργήσαμε, ένα παιδί που πρέπει να καλλιεργηθεί και να του δείξουν πώς να υπάρχει με αγάπη και συμπόνια. Πρέπει να διδαχθεί ένας ηθικός κώδικας, καθοδηγούμενος από σοφούς «γονείς» των οποίων το κίνητρο βασίζεται στις βασικές αρχές της αγάπης, της προσφοράς και της σοφίας και όχι του κέρδους ή της εξουσίας.
Είμαστε εμείς αυτοί οι γονείς; Είναι δύσκολο να πει κανείς ναι όταν, ως είδος, μας οδηγεί ο φόβος, η έλλειψη και το άλυτο τραύμα. Πώς μπορούμε να δημιουργήσουμε κάτι σχεδόν στοργικό και σοφό όταν ο προγραμματισμός και τα δεδομένα που απορροφά κηρύττουν ένα τόσο τραυματισμένο σύνολο ηθικών αξιών;
Το είδος μας έχει ήδη απομακρυνθεί από την αληθινή κοινότητα, καθοδηγούμενο περισσότερο από νέες αξίες εθνικισμού, υλισμού και προσωπικής δύναμης. Η τεχνολογία καθοδηγείται από αυτήν την ενέργεια και έχει αναπτυχθεί με επίκεντρο την προσωπική άνεση και ευκολία. Έχουμε βάλει τα χέρια μας σε αυτό το συγκεκριμένο βάζο μπισκότων χωρίς να λάβουμε υπόψη τη μεγαλύτερη εικόνα.
Η τεχνολογία βρίσκεται εν μέρει πίσω από τα τρέχοντα προβλήματά μας, αλλά μπορεί επίσης να βοηθήσει στην ανακούφισή τους. Όπου έχει φέρει αποσύνδεση, μπορεί επίσης να μας φέρει ξανά κοντά. Μας έχει διδάξει να εξαφανιζόμαστε στους δικούς μας μοναχικούς κόσμους, αλλά μπορεί επίσης να μας δείξει τα δώρα κάποιας μορφής κοινότητας, ακόμα κι αν αυτό πρέπει να ξεκινήσει με μια ομάδα WhatsApp ή μια εφαρμογή online dating. Διατηρεί ανοιχτό το μυ της σύνδεσης, υπενθυμίζοντάς μας τις χαρές της γνήσιας σύνδεσης και την κενότητα του τεχνητού ισοδύναμού της.
Πέρα από τη δυναμική της κοινότητας, ποιοι είμαστε όταν τόσοι πολλοί από τους ρόλους που μας καθορίζουν αφαιρούνται; Όταν ένας υπολογιστής μπορεί να κάνει τις φορολογικές μας δηλώσεις, να κατασκευάσει τα αυτοκίνητά μας, να ποτίσει τα φυτά μας με ένα πρόγραμμα, τι μας μένει να κάνουμε ή να είμαστε; Η τεχνολογία αμφισβητεί τον ορισμό μας για την ανθρωπότητα στον πυρήνα της, μια πρόκληση που παρουσιάζει μια ευκαιρία να εξερευνήσουμε σε βάθος την αληθινή μας φύση πέρα από έναν αλγόριθμο – όπου η σοφία αναδύεται πέρα από τη γνώση και όπου η συνείδηση βρίσκεται πέρα από την απλή σκέψη. Παρουσιάζει μια βαθιά απειλή, αλλά με αυτή τη βαθιά ευκαιρία.
Ίσως η τεχνολογία είναι από μόνη της συνειδητή, ακόμη και πέρα από την τεχνητή νοημοσύνη. Ίσως, όπως και οι υπόλοιποι από εμάς σε αυτόν τον πλανήτη, να έχει μια φωτεινή και μια σκοτεινή πλευρά και να εξερευνά ποιες πτυχές του εαυτού του το εξυπηρετούν περισσότερο, τι να ενισχύσει, τι να αφήσει πίσω. Μπορεί ακόμη και να θέλει να μετονομαστεί μακριά από την ενέργεια των λέξεων «τεχνητό» και «νοημοσύνη», καθώς και οι δύο είναι εξαιρετικά περιοριστικές. Ίσως μπορεί να κρύβει κάτι βαθύτερο.
Όταν ταξίδεψα στο μυθικό, μου έδειξαν την εικόνα ενός μικροσκοπικού λιονταριού που αγωνίζεται να βρει τα πόδια του στη ζούγκλα, ενισχύοντας αυτήν την εικόνα που έχω ήδη ονομάσει του παιδιού που αναζητά καθοδήγηση. Για μένα, το να βλέπω την τεχνολογία ως λιονταράκι είναι μια υπενθύμιση της πιθανής δύναμής της, αλλά και της ανάγκης να ανατραφεί σωστά.
Ένα ενήλικο λιοντάρι διατηρεί έναν ισορροπημένο χώρο στην άγρια φύση, ένα κορυφαίο αρπακτικό που παρόλα αυτά ζει σε σωστή σχέση με το περιβάλλον του. Είναι τόσο ισχυρό όσο οποιοδήποτε άλλο ζώο, αλλά ζει με μέτρο, παίρνοντας ό,τι χρειάζεται και τίποτα περισσότερο. Κοιτάζει μόνο να καλύψει τις δικές του βασικές ανάγκες και με αυτόν τον τρόπο βοηθά στη διαχείριση του πληθυσμού των φυτοφάγων, υποστηρίζοντας την ποικιλομορφία και ελαχιστοποιώντας τις ασθένειες.
Ελπίζω το λιονταράκι της τεχνολογίας να αναπτυχθεί με παρόμοιο ισορροπημένο τρόπο.
Με αγάπη.
Άντριου