Καλώς ήρθατε στο τελευταίο μου ενημερωτικό δελτίο. Όπως πάντα, κοινοποιήστε αυτές τις λέξεις εάν σας καλεί να το κάνετε.
Μου αρέσει να προσφέρω ειδικές προσφορές σε αυτά τα ενημερωτικά δελτία και όλο αυτό το μήνα είναι έκπτωση 15% στις παραγγελίες αντηχείων – εκτός από τις υπάρχουσες μαζικές εκπτώσεις. Απλώς χρησιμοποιήστε τον κωδικό August15 όταν κάνετε ταμείο και η έκπτωση θα αφαιρεθεί αυτόματα.
Το θέμα αυτού του μήνα – είστε περιθωριοποιημένοι;
Τα θέματα για αυτά τα ενημερωτικά δελτία εμφανίζονται συχνά με ασυνήθιστους τρόπους. Για παράδειγμα, αυτόν τον μήνα, προέκυψε στο δρόμο της επιστροφής από οικογενειακές διακοπές σε κάμπινγκ. Βρεθήκαμε να οδηγούμε μπροστά από ένα κέντρο διάσωσης άγριας ζωής όπου η κόρη μας είχε κερδίσει ένα γιγάντιο αρκουδάκι (ω χαρά!), οπότε μπήκαμε να το παραλάβουμε. Περίμενα να βρω το μέρος άδειο, αλλά έφτασα εν μέσω ενός τεράστιου φεστιβάλ θεραπείας 3 ημερών, όπου χιλιάδες άνθρωποι είχαν έρθει για να βιώσουν διόραση, μεσότητα, κρυστάλλινα μπολ, ρέικι, μασάζ, σιάτσου, λουτρά γκονγκ, ρεφλεξολογία κ.λπ.
Η ζωή μου πέρασε μπροστά μου…. Συνειδητοποίησα ότι στις αρχές αυτού του αιώνα αυτές οι θεραπείες ήταν όλες διαθέσιμες στον κεντρικό δρόμο, ένα μικρό αλλά θεμελιώδες μέρος των κλινικών υγείας στις οποίες εργαζόμουν και λειτουργούσα για πολλά χρόνια. Υποστηρίξαμε πνευματικές και ενεργητικές πρακτικές θεραπείας και βρεθήκαμε να προσελκύουμε πολλούς θεραπευτές αυτού του τύπου, αλλά με αυτόν τον τρόπο αποξενωθήκαμε από τις πρακτικές «ψωμιού και βουτύρου» όπως η συμβουλευτική και η οστεοπαθητική. Είδαμε ότι η παλίρροια δεν ήταν τόσο κλειστή μαζί μας τον Μάρτιο του 2020, λίγες μόλις εβδομάδες πριν από το πρώτο lockdown πανδημίας.
Παρόλο που η παγκόσμια αγορά ευεξίας έχει επεκταθεί σημαντικά από το 2001 όταν ξεκίνησα ως θεραπευτής, η επέκταση επικεντρώθηκε σε πιο mainstream επαγγέλματα. Στην τρέχουσα πρακτική μου, θα μαντέψω ότι περίπου το 90% των ασκούμενων είναι κάποιου είδους σύμβουλοι, με πολλούς εργαζομένους στο σώμα και ειδικούς όπως εγώ. Στους δρόμους γύρω μας υπάρχουν οστεοπαθητικά και χειροπρακτικά κέντρα, αισθητικοί, αισθητικά ιατρεία κ.λπ. αλλά τίποτα το πνευματικό.
Ισχύει αυτό και στο δικό σας μέρος του κόσμου; Αν ναι, περί τίνος πρόκειται; Γιατί η ευημερία και η υγειονομική περίθαλψη έχουν πλέον πολωθεί τόσο πολύ που οι συμβατικές θεραπείες καταλαμβάνουν τον κεντρικό δρόμο ενώ οι πιο πνευματικές και εσωτερικές πρακτικές βασίζονται πλέον σε θεραπευτικά φεστιβάλ και τοπικές εκδηλώσεις;
Είμαι βέβαιος ότι υπάρχουν πολλοί πρακτικοί λόγοι για τους οποίους συνέβη αυτό εδώ στο Ηνωμένο Βασίλειο, ίσως ευρύτερα. Για παράδειγμα, στο πλαίσιο της συμπληρωματικής υγειονομικής περίθαλψης, οι απαιτήσεις εκπαίδευσής μας μπορεί να είναι αρκετά ελαφριές και η ρύθμιση λίγο ασύνδετη σε σύγκριση, για παράδειγμα, με τη χειροπρακτική ή την παροχή συμβουλών. Αυτό εμποδίζει την εμπιστοσύνη του κοινού και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σπεύδουν να προσεγγίσουν τυχόν στοιχεία που δείχνουν ότι ένας θεραπευτής υπερβαίνει τις εξουσίες του ή ενεργεί ακατάλληλα.
Επίσης, η λιτότητα έχει ωθήσει τους ανθρώπους να επικεντρωθούν στα βασικά, επομένως είναι ευκολότερο να δικαιολογηθεί η δαπάνη χρημάτων για επίλυση χρόνιου πόνου ή τραύματος, αλλά η πνευματική ανάπτυξη μπορεί να περιμένει…
Σε πρακτικό επίπεδο, η αναδυόμενη τεχνολογία έχει ενθαρρύνει πολλούς θεραπευτές να συνδεθούν στο διαδίκτυο για συνεδρίες και μαθήματα εξ αποστάσεως.
Ποια είναι όμως η πνευματική εικόνα; Ταξίδεψα σαμανικά και μου έδειξαν μια σκηνή που αρμόζει στον μύθο του Ρομπέν των Δασών. Στην κεντρική πόλη υπήρχε η συνηθισμένη ποικιλία αρτοποιών και σιδηρουργών και ένας πολύ δομημένος, mainstream, τρόπος ζωής, ενώ στα γύρω δάση οι άνθρωποι συγκεντρώνονταν σε μικρές ομάδες γύρω από τις φωτιές της κοινότητας. Αυτοί ήταν οι παράνομοι, που ζούσαν κρυφά στη σκιά.
Δεν υπάρχει καμία κρίση εδώ με κανέναν τρόπο, κανένα καλό και κακό, αλλά η πρόταση ήταν ότι οι πνευματικές πρακτικές έπρεπε να ξεφύγουν από το κυρίαρχο ρεύμα, να έχουν μια δική τους απήχηση σε πιο ήσυχους χώρους – φεστιβάλ σε αγρότες και όχι ανοιχτές πόρτες σε μαγαζιά των μεγάλων δρόμων.
Αυτό ήταν κεντρικό σε πολλές πνευματικές παραδόσεις, είτε ο σαμάνος, είτε η μάγισσα του φράχτη είτε ο μοναχός. Είναι δύσκολο να εστιάσουμε στον κόσμο του Πνεύματος όταν μπλέκουμε με τις σκληρότητες της καθημερινής δουλειάς, έτσι για να διατηρήσουμε την απήχηση που είναι απαραίτητη για να συνδεθούμε με το Πνεύμα πρέπει να ζήσουμε ήσυχα, χωριστά και βαθιά κρατημένοι από τη φύση.
Το ταξίδι μου έδειξε επίσης ότι οι πνευματικές πρακτικές είναι εξίσου σημαντικές από ποτέ, με όλες τις τελετές και τις θεραπευτικές συνεδρίες να κρατούν έναν χώρο που είναι απαραίτητος για την εξέλιξη του είδους μας, όπως έκαναν πάντα.
Υπήρχαν νήματα φωτός που έτρεχαν μεταξύ όλων εκείνων που συμμετείχαν στην πρακτική ή στην τελετή, ενώνοντάς τους μαζί στη γη. Έγραψα πρόσφατα για ένα νέο ενεργειακό γήινο πλέγμα, αυτό μπορεί να αναφέρεται σε κάτι παρόμοιο που τρέχει κάτω από τα πόδια μας, ίσως ακόμη και κατά μήκος των υπαρχουσών γραμμών και των γήινων μεσημβρινών.
Συνήθιζα να προωθήσω ένα μέλλον όπου η θεραπεία και οι πνευματικές πρακτικές ήταν ενδημικές στις οικογένειες και τις κοινότητές μας, αλλά ίσως κοίταζα πολύ μπροστά. Ίσως, στο άμεσο μέλλον μας, πρέπει να οπισθοχωρήσουμε ήσυχα στις σκιές για να κρατήσουμε έναν πιο σιωπηλό χώρο μέχρι να μας καλέσουν ξανά σε έναν νέο κόσμο, μια νέα συνείδηση…
Με αγάπη
Ανδρέας