Χρήση αρμονικών για παγκόσμια θεραπεία
Θέλω να συνεχίσω τις «αρμονικές για θεραπεία» με μια νέα περιοχή και αρμονική για αυτόν τον μήνα – τη «συνείδηση σπανιότητας» – η οποία ίσως είναι η αρχική ανθρώπινη πληγή. Αυτή είναι η ιδέα ότι κάποιος άλλος έχει περισσότερα από εμένα, ή κάτι που θέλω, ή αποτελεί απειλή για αυτό που ήδη έχω.
Αυτό το είδος σκέψης οδηγεί πολλούς ηγέτες και ισχυρούς ανθρώπους στον κόσμο μας σήμερα να προκαλέσουν μεγάλη βλάβη. Θέλω να εισαγάγω μια αρμονική που ενεργοποιεί την θεραπευτική της κατάσταση, την οποία βλέπω ως επάρκεια, μετριοπάθεια και συμπόνια.
Για να ενεργοποιήσετε την αρμονική μέσα σας και στο περιβάλλον σας, απλώς διαβάστε την δυνατά 3 φορές ή γράψτε την και κρατήστε την κοντά σας, ίσως βάλτε την κάτω από το μαξιλάρι σας. Ίσως θελήσετε ακόμη και να την προσθέσετε στις δύο προηγούμενες, από προηγούμενα ενημερωτικά δελτία.
Συνείδηση σπανιότητας 263 497 108 263
Ελπίζω η συνδυασμένη πρόθεσή μας εδώ να βοηθήσει στη δημιουργία μιας θετικής συλλογικής αλλαγής.
Το θέμα αυτού του μήνα – Πού οδεύουμε όλοι;
Όταν ταξίδεψα σαμανικά σε αυτό το θέμα, μου έδειξαν το περίγραμμα μιας ιστορίας:
«Ο Θεός έδωσε σε έναν άνθρωπο φύλακα μια μηλιά με την πρόσκληση να τη φροντίζει. Ο φύλακας ένιωσε ότι το οπωροφόρο δέντρο χρειαζόταν καθημερινά πότισμα και θρέψη με πλούσιο κομπόστ. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, το δέντρο έδειχνε σημάδια στρες – είχε αναπτυχθεί πολύ γρήγορα και οι ρίζες ήταν αδύναμες, ανερχόμενες προς την επιφάνεια αναζητώντας εύκολα διαθέσιμη τροφή.
Καθώς το δέντρο αγωνιζόταν, ο φύλακας θεώρησε λογικό να το κλαδέψει, να κόψει ασθένειες, να περιορίσει την ανομοιόμορφη ανάπτυξη και τα διασταυρούμενα κλαδιά. Το δέντρο έγινε πιο ομοιόμορφο, απέδωσε πιο ομοιόμορφους καρπούς και κράτησε μακριά έντομα και μύκητες.
Ο φύλακας στη συνέχεια ένιωσε την ευκαιρία να φυτέψει περισσότερα δέντρα κοντά, για να αυξήσει την απόδοση. Τα δέντρα μοιράζονταν τις συνδέσεις των ριζών τους μέσω του μυκηλιακού δικτύου, οπότε όλα ένιωθαν καλά, αλλά παρόλο που ωφελούνταν από το να είναι με άλλα δέντρα, μόνο οι ταχύτερα καλλιεργητές ή οι τυχεροί γύρω από τις άκρες μπορούσαν να βρουν αρκετό φως για να ευδοκιμήσουν.
Για να αντιμετωπίσει την αντιληπτή έλλειψη πραγματικού ηλιακού φωτός, ο φύλακας αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τεχνητό φως, για να κρατήσει κάθε δέντρο σε εσωτερικό χώρο, ώστε όλος ο χώρος από πάνω να μπορεί να είναι… φωτισμένο. Τα δέντρα φυλάσσονταν σε γλάστρες και το χώμα αντικαταστάθηκε από πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά τζελ. Η παραγωγικότητα μεγιστοποιήθηκε και αποφεύχθηκε η εποχιακή αδράνεια.
Μέρος αυτής της ιστορίας είναι πολύ κυριολεκτικό, αλλά ουσιαστικά αφορά μια στάση ζωής. Σας προσκαλώ να εμβαθύνετε σε όλα τα διαφορετικά επίπεδα εδώ, αλλά η πρόκληση που αντιμετωπίζουμε όλοι μας είναι να εμβαθύνουμε στο πώς θα ήταν ο κόσμος αν είχαμε αφήσει το δέντρο στην ησυχία του εξαρχής.
Μπορούσαμε απλώς να την παρακολουθήσουμε να κρατάει τους ιερούς ρυθμούς των εποχών, να την αγκαλιάζουμε όταν χρειαζόμασταν παρηγοριά, να κρυφτούμε κάτω από το θόλο της όταν έβρεχε, να τρεφόμαστε με τα εποχιακά φρούτα της, να την αφήνουμε να σπέρνει τους σπόρους της φυσικά και να τη μοιραστούμε με όλα τα πλάσματα και τις μορφές ζωής που θα ωφελούνταν από την παρουσία της;
Επιστρέφοντας στο θέμα αυτού του ενημερωτικού δελτίου, αν πάρουμε την ιστορία ως μεταφορά για το πού βρίσκεται η ανθρωπότητα, πώς θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε προς μια πιο συνδεδεμένη και ισορροπημένη σχέση με αυτό το δέντρο;
Παρακολουθώ με περιέργεια πώς αλλάζει η γη, όχι μόνο το κλίμα της αλλά και το ηλεκτρομαγνητικό της πεδίο. Φαίνεται ακλόνητη επιστήμη ότι το πεδίο εξασθενεί, μια εντελώς φυσική διαδικασία που αποτελεί μέρος ενός μακροπρόθεσμου κύκλου. Όταν το πεδίο εξαφανιστεί εντελώς, τότε η γη θα περιστραφεί σε μια νέα κατεύθυνση, ο ήλιος θα ανατέλλει στη δύση και θα δύει στην ανατολή.
Η επίδραση στην ανθρώπινη συνείδηση θα μπορούσε να είναι εξίσου σημαντική. Έχουμε το δικό μας ηλεκτρομαγνητικό πεδίο που τροφοδοτείται βαθιά από τη μητέρα γη. Όταν χάνουμε αυτή τη σύνδεση, χάνουμε την ισορροπία μας, εξ ου και η ανάγκη για υποστήριξη, όπως οι συντονιστές μου.
Αυτή η μετατόπιση στο πεδίο της θα είναι βαθιά μεταμορφωτική για εμάς και την τεχνολογία μας και θα διευκολύνει μια νέα σχέση με τη μητέρα γη. Ο Περουβιανός σαμάνος αποκαλεί αυτή τη μελλοντική στιγμή «πατσακούτι», τη «μεγάλη στροφή».
Είναι δύσκολο να γνωρίζουμε πότε μπορεί να συμβεί αυτό, δεν πιστεύω ότι είναι σταθερό. Όταν συντονίζομαι, λαμβάνω τον επόμενο αιώνα αντί για αυτόν. Είμαστε όλοι λοιπόν πρόδρομοι, εδώ για να αμφισβητήσουμε τον τρόπο που ζούμε όλοι, αν αυτό μας καλεί, έτσι ώστε όταν παρουσιαστεί η ευκαιρία, η μετατόπιση στον νέο τρόπο ύπαρξης να είναι απαλή και ιερή.
Με αγάπη
Άντριου