Μπορεί να θυμάστε την έννοια του «στην αναπνοή» και του «έξω αναπνοής» από το ενημερωτικό δελτίο του Μαΐου – όπου πρότεινα ότι τόσο η δράση όσο και η διατήρηση του διαστήματος ήταν απαραίτητες καθώς η πανδημία του κοραναϊού συνεχίστηκε στον κόσμο μας. Η αίσθηση μου ήταν τότε ότι οι εργαζόμενοι της πρώτης γραμμής ήταν η ανάσα για τις κοινωνίες μας σε αυτήν την αρχική φάση της πανδημικής αντίδρασης, ενώ εκείνοι που δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν με τόσο ενεργό τρόπο θα κρατούσαν έναν ήσυχο χώρο όρασης και υποστήριξης στο παρασκήνιο.
Το ενημερωτικό δελτίο μίλησε για μια αλλαγή όπου εκείνοι που βρίσκονται στην ήσυχη απομόνωση των προσωπικών τους εμπειριών και των θεραπευτικών ταξιδιών θα πρέπει να αναδυθούν και να παραμείνουν δυνατοί σε κοινές αξίες που θα κρατούσαν τις νέες ενέργειες του κόσμου καθώς άρχισαν να εκδηλώνονται.
Θα υπήρχε αλληλεπικάλυψη, θα μπορούσαμε ακόμα να τιμήσουμε το εσωτερικό μας ταξίδι καθώς κοιτάζουμε προς τα έξω, και αντίστροφα, αλλά η κύρια εστίαση θα αλλάξει.
Αισθάνομαι ότι έχει φτάσει αυτή τη φορά και ότι, από το ηλιοστάσιο της 21ης Δεκεμβρίου 2020, η αναπνοή εξελίσσεται σε μια νέα ταχύτητα. Να γιατί:
1. Το ηλιοστάσιο είναι ένα φυσικό σημείο σήμανσης όπου το σκοτάδι αρχίζει να υποχωρεί και το φως αναδύεται. Είναι παραδοσιακά μια εποχή που η εσωτερική μας εστίαση αλλάζει καθώς αρχίζουμε να εξετάζουμε αυτό που βρίσκεται έξω από τον εαυτό μας. Είναι ένα φυσικό σημείο καμπής.
2. Αστρολογικά, αυτή τη φορά αναγνωρίζεται σαφώς. Η αστρολόγος Chani Nicholas συζητά στον ιστότοπό της πώς αυτό το ηλιοστάσιο είναι ιδιαίτερα σημαντικό και σηματοδοτεί μια ειδική μετάβαση πέρα από αυτό που θα περιμέναμε να δούμε μέσα στον κύκλο ενός κανονικού έτους. Με τα λόγια της: «Η αστρολογία του 2021 είναι ριζοσπαστική. Καθώς πρόκειται να καινοτομήσουμε τις πιο ξεπερασμένες δομές μας, οι επαναστάσεις που θέλουν να ενσωματωθούν από εμάς θα καλύπτουν ολόκληρο τον κόσμο μας. από το προσωπικό έως το πολιτικό είμαστε έτοιμοι για ενημέρωση συστημάτων. Οι δομές του εσωτερικού και εξωτερικού μας κόσμου που είναι οι πιο άκαμπτες, φαινομενικά συμπαγείς και παραδοσιακά θεωρούνται ως πρότυπο ή κανόνας, θα δοκιμαστούν, θα δοκιμαστούν και θα αναδιαμορφωθούν από μια επείγουσα έκκληση για αλλαγή ».
3. Μόλις άρχισα να παρατηρώ μια μετατόπιση στους ιερούς χώρους της γης μας. Ζω στη δυτική χώρα της Αγγλίας και βρέθηκα να συνδέομαι με αρχαίους χώρους όπου ιστορικά υπήρξαν τελετές, πνευματικές πρακτικές και αγώνες εξουσίας. Το Γκλάστονμπερι είναι ένα παράδειγμα αυτού, αλλά υπάρχουν και άλλα μέρη τελετής σε αυτήν την περιοχή, πολύ λιγότερο γνωστά, των οποίων οι θεματοφύλακες είναι συντονισμένοι στη νέα ενέργεια. Έχω συνδεθεί με μέρη και ανθρώπους γύρω από το Γκλάστονμπερι πρόσφατα που αλλάζουν με την άφιξη συνειδητών κηδεμόνων και μια στροφή προς μια νέα ενέργεια. Είναι μικρά, δυσδιάκριτα με πολλούς τρόπους, αλλά αποτελούν μέρος της ομάδας fractal αυτού που πιστεύω ότι είναι ακριβώς κάτω από 100 ιερές τοποθεσίες που κρατούν τη νέα ενέργεια σε αυτήν τη γη. Το καθένα προσφέρει μια εκθετική αύξηση της ενέργειας του συλλογικού συνόλου. Αυτό είναι πιθανό να είναι μια παγκόσμια αλλαγή όπου οι άνθρωποι αρχίζουν να δημιουργούν θετική αλλαγή και έτσι μετατοπίζουν τον συντονισμό του πλανήτη.
Ο κόσμος χρειάζεται απεγνωσμένα αυτήν τη νέα κατεύθυνση. Αυτή είναι μια κρίσιμη στιγμή όπου απαιτείται ριζική προσπάθεια για να διαταράξει την πορεία προς τη λογοκρισία, την έλλειψη πραγματικής υποστήριξης για τους ευάλωτους, τον συγκεντρωτισμό της εξουσίας και την απώλεια της ελευθερίας.
Όταν συντονίζομαι με την ουσία αυτής της νέας ενέργειας, καταλαβαίνω ότι μπορεί να οριστεί από μια λέξη – κοινότητα. Αυτή η ουσία απαιτεί ισότητα, σεβασμό, σύνδεση, κοινή λήψη αποφάσεων και ερωτική σχέση με τη φύση.
Αυτός είναι ο κόσμος που ονειρεύομαι. Δεν θα δημιουργηθεί μέσω των προσπαθειών ενός ή δύο ηρώων να μπαίνουν σε θέσεις ορατότητας και δύναμης, αλλά από τη συλλογική δυναμική όλων μας, όπου ο καθένας ζούμε ευθυγραμμισμένος με τις βασικές αξίες που μας ενώνουν και όχι χωριστά. Αυτή είναι η φύση της γεωμετρίας του φράκταλ. όλοι έχουμε ένα μικρό μέρος της συνολικής εικόνας και, με αυτόν τον τρόπο, η συλλογική αλλαγή καθίσταται αναπόφευκτη.
Και ξεκινά ήδη. Αν θέλετε ένα παράδειγμα για το πώς η παλιά ενέργεια καταρρέει, δεν χρειάζεται να κοιτάξετε παρά το Brexit που βασίζεται στον διαχωρισμό και τη διαίρεση και έχει αγωνιστεί από τις πρώτες εννοιολογικές του ημέρες για να φέρει οποιαδήποτε αίσθηση ροής ή γείωσης. Είναι γεμάτο με την παλιά ενέργεια αυτοπροστασίας και απομόνωσης. Καθώς το γράφω αυτό, οι ειδικοί προτείνουν ότι μπορεί ακόμη και να μην υπάρξει συμφωνία, ότι μετά από ένα χρόνο σκληρών διαπραγματεύσεων, δεν υπάρχει ευθυγράμμιση στον διαχωρισμό. Μια ώθηση για απομάκρυνση από την ουσία των συμφωνημένων αξιών είναι ασυμβίβαστη με την ενέργεια της κοινότητας και θα αγωνιστεί, αν όχι αποτύχει εντελώς.
Μια έκκληση για δράση
Έτσι, η πρόσκλησή μου σε εσάς είναι να εξερευνήσετε δύο ερωτήσεις:
1. Τι σημαίνει η κοινότητα για μένα;
2. Πώς μπορώ να το φέρω στον κόσμο μου;
Κάθε μικρή αλλαγή που κάνουμε προς αυτή την κατεύθυνση προωθεί τη συλλογική εμπειρία προς τα εμπρός. Δεν υπάρχει σπατάλη προσπάθεια. ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΤΩΡΑ.
Με αγάπη
Ανδρέας